Jego współcześni czciciele i sypmatycy chętnie sięgają po korespondencję z dziećmi duchowymi. Aby ułatwić im poszukiwanie odpowiedzi na najbardziej nurtujące pytania, na bazie tych listów powstał wybór porad duchowych Ojca Pio. Dotykają one rozmaitych - istotnych - wątpliwości w wierze i prowadzeniu życia chrześcijańskiego. Proszę o modlitwę przez wstawiennictwo Świętego Ojca Pio w intencji łaski nawrócenia i Zbawienia dla mnie, mojej siostry Magdaleny, jej męża Piotra oraz dzieci: Michała, Mateusza i Stanisława, o Łaski i Dary Ducha Świętego dla nas, wybaczenie i miłość w mojej rodzinie. o łaskę uzdrowienia dla mnie oraz za zmarłych: rodziców 20. rocznica beatyfikacji Ojca Pio - 2 maja Historia procesu beatyfikacyjnego Ojca Pio () W dniu śmierci Ojca Pio z Pietrelciny postulator Według słów samego ojca Pio, ta prosta modlitwa przyczyniła się do wielu cudów. Jak podaje "Deon", tysiące osób, które prosiło go o wsparcie jeszcze za jego życia. Modlitwa, którą ułożyła mistyczka, św. Małgorzata Maria Alacoque, stała się cudownym narzędziem w rękach ojca Pio. W parafii NMP Królowej Polski Grupa św. Ojca Pio, powołana została do istnienia po rekolekcjach wielkopostnych w 2007 roku. Pierwsze spotkanie organizacyjne odbyło się 15 kwietnia 2007 roku. Opiekunem duchowym został ks. wikariusz Robert Wardęcki a kierownikiem grupy pan Józef Goliński. Postanowiono, że spotkania będą miały Sama siostra Faustyna, obok ojca Pio, stała się bardzo szybko najpopularniejszą współczesną świętą nie tylko w Polsce, ale i na świecie. Wiele na to wskazuje, że ta prosta, niewykształcona zakonnica, która nie ukończyła nawet szkoły podstawowej, zostanie ogłoszona doktorem Kościoła. Pio, Francesco Forgione, urodził się 25 maja 1887 r. w Pietrelcina, w diecezji Benevento. Do Zakonu Braci Mniejszych Kapucynów wstąpił 6 stycznia 1903 r. jako kandydat na kapłana. Święcenia kapłańskie przyjął 10 sierpnia 1910 r. w katedrze w Benevento. Dnia 28 lipca 1916 r. przybył do klasztoru w San Giovanni Rotondo położonego u W Kościele katolickim 23 września przypada liturgiczne wspomnienie św. ojca Pio z Pietrelciny. - Świadectwo jego życia uczy nas wierności Bogu, Kościołowi oraz miłości bliźniego Ojciec Pio odszedł do Pana we wrześniu 1968 roku. W 1999 roku Kościół katolicki uznał Ojca Pio błogosławionym, a 16 czerwca 2002r. wpisał Go w poczet Świętych. 23 września 2012 roku do Kościoła Najświętszego Serca Pana Jezusa przy Klasztorze Sióstr Bernardynek w Zakliczynie wprowadzone zostały Relikwie Św. Ojca Pio. Grupy Modlitwy Ojca Pio. 1,848 likes. Oficjalna strona Grup Modlitwy Ojca Pio w Polsce. Redakcja: Tomasz Duszyc OFMCap Alicja Grzegorzek Mnt3. „Czas wykorzystany dla chwały Boga i zbawienia duszy, nie jest nigdy czasem źle wykorzystanym” (o. Pio) Grupa ojca Pio przed jubileuszem 20-leciaGrupa o. Pio z ks. dr Zbigniewem Wójtowiczem i ks. Damianem Szewczykiem (pierwszym i obecnym opiekunem duchowym), Dzień Wierności, Modlitwy Ojca Pio istnieje w naszej parafii od niemal 20 lat. Utworzona została w dniu 29 październiku 2002 roku. Po parafialnej pielgrzymce na kanonizację o. Pio, zainteresowanie Osobą i duchowością Świętego Stygmatyka było tak ożywione, że liczni parafianie, ponad 100 osób, zadeklarowało chęć przynależności do tworzącej się wówczas Grupy. Inicjatorem jej powstania i pierwszym opiekunem duchowym, do 2003 roku, był ks. kan. dr Zbigniew Wójtowicz. W kolejnych latach opiekę nad grupą sprawowali: ks. Robert Wronowski (2003-2006), ks. Artur Janczarek (2006-2007), ks. dr Konrad Maciąg (2007-2008), ks. Piotr Golec (2008-2012), ks. Grzegorz Dobosz (2012-2019). Od września 2019 roku kierownikiem duchowym wspólnoty jest ks. Damian Szewczyk. Liczebność grupy zmieniała się w różnych okresach jej istnienia, obecnie liczy 27 podniosłym wydarzeniem dla członków wspólnoty, było sprowadzenie i uroczyste przyjęcie do parafii relikwii św. o. Pio (fragment bandaża z krwią), co miało miejsce 15 lat temu, w dniach 26-28 października 2007 roku. Przyjęcie tego wielkiego daru poprzedzone było trzydniowym modlitewnym przygotowaniem Triduum, które obejmowało Msze św. z nauką, katechezy dla młodzieży i różaniec z o. Pio, a także błogosławieństwo relikwiami i ucałowanie ich po każdej liturgii. Uroczystościom i koncelebrowanej Eucharystii przewodniczył, a także głosił słowo Boże o. Bogusław Piechuta OFM Cap, ówczesny moderator Grup Modlitwy o. Pio w Polsce. (Program przygotowań do tego wydarzenia znajduje się w gazecie parafialnej „Ku Wspólnocie)*). W uroczystościach uczestniczyli licznie zgromadzeni parafianie i czciciele św. ojca Pio z okolicznych parafii. Owocem rekolekcji i przyjęcia do parafii relikwii tego św. Stygmatyka były Msze św. wotywne, w intencjach zbiorowych, za Jego wstawiennictwem. Relikwiarz ufundował mecenas Zbigniew Tymecki z Lublina jako wotum wdzięczności za swój udział w pielgrzymce, organizowanej przez naszą parafię do Rzymu, na kanonizację o. Modlitwy, powołane zostały zgodnie z wolą ojca Pio, jako odpowiedź na apele papieża Piusa XII, który zachęcał do nieustannej modlitwy, zarówno osobistej jak i wspólnotowej jako sposobu na pokonanie zła i uratowania Grupy powstały we Włoszech po drugiej wojnie światowej (1947), w Polsce w latach osiemdziesiątych (1983). Ośrodkiem duchowym Międzynarodowego Stowarzyszenia Grup Modlitwy Ojca Pio jest „Dom Ulgi w Cierpieniu”, dzieło Ojca Pio, z siedzibą w San Giovanni Rotondo. Grupy funkcjonują zgodnie ze Statutem, który został zatwierdzony, (Listem Kardynała Sekretarza Stanu Agostino Casaroli z 3 maja 1986 r., Nr przez Stolicę Apostolską. Uzupełnienie i uaktualnienie Statutu stanowi Regulamin Grup Modlitwy (zaakceptowany przez kardynała Tarcisio Bertone, Sekretarza Stanu, pismem z dnia 7 lutego 2012 roku (N. Grupy Modlitwy ojca Pio zapewniają członkom rozwój duchowy i formację, aby byli oni „źródłem światła”, „szkołą wiary i ogniskiem miłości”, według zamysłu św. Stygmatyka. Członkowie Grup stają się duchowymi synami i córkami św. Ojca Pio, który jest ich orędownikiem u Boga. Według założenia świętego Stygmatyka członkowie Grup powinni, przez modlitwę, czynną miłość i chrześcijańską formację, przeciwstawiać się fali laicyzacji, która niesie ze sobą wielkie zniszczenie wartości etycznych i duchowych w sumieniach ludzi i w społeczeństwie (Regulamin Grup Modlitwy, 2012, (N. Zgodnie ze wskazaniami św. ojca Pio, członkowie Grupy Modlitwy winni kierować się ogólnymi zasadami Jego franciszkańskiej duchowości. W ramach formacji każdy uczestnik Grupy powinien: codziennie odmówić dowolną modlitwę w aktualnych intencjach; raz w miesiącu spotkać się z innymi członkami Grupy na spotkaniu formacyjnym i na Eucharystii; przynajmniej raz w tygodniu, a w miarę możliwości częściej, przeczytać fragment Pisma św. i wyciągnąć dla swego życia dobre postanowienia; starać się żyć w łasce uświęcającej, aby karmić się Ciałem Chrystusa w Komunii św.); przynajmniej raz w miesiącu poświęcić trochę czasu na modlitwę adoracyjną przed Najświętszym Sakramentem wystawionym w monstrancji albo obecnym w tabernakulum; starać się praktykować w otoczeniu bratnią miłość; w miarę swoich możliwości włączyć się w spełnianie dobrych dzieł. Modlitwa znajduje swoje dopełnienie w dziełach miłości. Spotkania formacyjno-modlitewne Grupy odbywają się, od początku jej istnienia, raz w miesiącu, obecnie w ostatni piątek miesiąca. W ramach tych spotkań, członkowie wspólnoty uczestniczą w konferencji, czytają i rozważają słowo Boże i modlą się wspólnie. Okazjonalnie zapraszają prelegentów, którzy wygłaszają konferencje na temat duchowości i charyzmatów św. ojca Pio. Wśród wykładowców byli ks. dr Robert Muszyński, o. Krzysztof Lewandowski OFM Cap i o. prof. Andrzej Derdziuk OFM Cap, były i obecny kierownik duchowy Grupy Modlitwy o. Pio w Parafii Niepokalanego Serca Maryi i św. Franciszka z Asyżu w Lublinie, na Poczekajce, o. Roman Rusek OFM Cap, Krajowy Koordynator Grup Modlitwy O. Pio. Członkowie grupy biorą także udział w rekolekcjach i spotkaniach rejonowych. Dwukrotnie w ciągu roku uczestniczą w diecezjalnym, otwartym – adwentowym i wielkopostnym otwartym dniu skupienia dla Grup Modlitwy ojca Pio, gdzie pogłębiają swoją ważniejszych wydarzeń w życiu o. Pio, istotnych dla członków Grupy, należy rocznica Obłóczyn Zakonnych i przyjęcia przez Niego habitu zakonnego, co miało miejsce 22 stycznia 1919 roku. W tym dniu (22 stycznia), corocznie, czciciele Świętego Stygmatyka na całym świecie obchodzą Dzień Wierności, uczestnicząc w uroczystej Mszy św., w czasie której odnawiają obietnice chrzcielne i potwierdzają zobowiązanie do wierności Ewangelii i charyzmatowi Grupy. Członkowie Grupy Modlitwy o. Pio włączają się aktywnie w życie wspólnoty parafialnej poprzez różnego rodzaju działania, prowadzą piątkowy różaniec; biorą udział w czuwaniach modlitewnych z okazji różnych świąt i uroczystości; prowadzą wrześniową nowennę do św. o. Pio; przygotowują oprawę liturgiczną Mszy Świętej w ostatni piątek każdego miesiąca. W okresie istnienia grupy, jej członkowie wielokrotnie byli organizatorami lub współorganizatorami i uczestnikami pielgrzymek do miejsc kultu: sanktuariów na terenie diecezji własnej i innych w kraju, Jasna Góra, Kalwaria Zebrzydowska, Łagiewniki, Wadowice, Kalwaria Zebrzydowska, Kalwaria Pacławska, lat członkowie Wspólnoty wykazują się działalnością charytatywną, dofinansowując poprzez Ruch Maitri, dożywianie i leczenie głodujących dzieci w Afryce. Doraźnie wspierają różne akcje charytatywne w 2022, to czas wyjątkowy, szczególnie dla czcicieli o Pio z naszej parafii. W dniu 16 czerwca przypada 20. rocznica kanonizacji św. Stygmatyka, zaś w ostatnich dniach października, 20. rocznica powstania parafialnej Grupy Modlitwy o. Pio i 15. rocznica sprowadzenia i przyjęcia do parafii relikwii Świętego. Wszystkich parafian i czcicieli o Pio zapraszamy na uroczystości jubileuszowe w październiku duchowością św. ojca Pio zachęcamy do wstąpienia do naszej Grupy Modlitwy. Za wstawiennictwem św. Stygmatyka wielu doznało łaski uzdrowienia duchowego i fizycznego i wielu powtarza, że jeśli ktoś dostanie się w ręce ojca Pio, to już od niego nie odejdzie. Ojciec Pio „działa”. Decyzję o przystąpieniu do wspólnoty należy uprzednio przemyśleć, by dobrowolnie przyjęte obowiązki wypełniane były chętnie i z radością. Do Grupy Modlitwy Ojca Pio można dołączyć w dowolnym czasie, zgłaszając się bezpośrednio na spotkanie formacyjne lub do kierownika duchowego Grupy, ks. Damiana Szewczyka. Źródło: *)Triduum przygotowujące do przyjęcia w naszej parafii relikwii św. o. Pio. „Ku Wspólnocie, 2007, Nr 3 (67): ks. dr Konrad Maciąg z relikwiami św. ojca Pio, w ostatni piątek miesiąca: – godz. 1615 – spotkanie formacyjno-modlitewne – godz. 1730 – różaniec – godz. 1800 – Msza Święta wotywna i uczczenie relikwii św. Ojca PioPrzywilejem członków Grupy jest to, że stają się duchowymi synami i córkami Św. Ojca Pio, który jest ich Orędownikiem u Boga. Kierownik duchowy grupy: ks. Damian Szewczyk Serdecznie zachęcamy do wstąpienia do naszej Grupy Modlitwy Ojca Pio. Zainteresowani mogą zgłosić się do opiekuna Grupy ks. Damiana Szewczyka lub przyjść bezpośrednio na spotkanie. Grupy Modlitwy – czyli z Ojcem Pio do nieba !!!Pierwszy impuls – „Karmię Was tym, czym sam żyję”Do klasztoru w San Giovanni Rotondo ciągle przychodzili ludzie. Po co? Aby zobaczyć świętego? Nie sądzę. Myślę, że Duch tchnie kędy chce. Przyszli, by przy Ojcu Pio szukać Źródła, które daje wodę żywą. Słuchali Słowa Bożego, spowiadali się, uczestniczyli w Eucharystii ? czyli to wszystko co mamy dziś ?pod ręką?. Pragnęli bardziej poznać Tego, ?który do końca ich umiłował? (J 13, 1). To Jezus był centrum, a zakonnik z brodą wskazywał tylko drogę do Niego ? jak Jan Chrzciciel. Wierni z różnych stron świata szybko zorientowali się, że mnich ze stygmatami to ktoś, kto ma wyjątkową relację z Bogiem. Zechcieli, aby on uczył ich wspólnej modlitwy, by mogli słuchać i mówić z Tym, który wszystko czasu ? apel papieża wojnyKończyła się II Wojna Światowa. Świat pogrążony był w bólu, rozpaczy i beznadziei. Głos Kościoła stał się wezwaniem samego Chrystusa – ?Nie bójcie się?. Wtedy Ojciec Święty Pius XII zaapelował do wiernych o modlitwę za pokój na świecie. Kapłanów prosił, by uczyli ?swoje owieczki? modlitwy wspólnotowej, by przemocy wytoczyć ?armaty wspólnej i ufnej modlitwy? ludu o. Pio – ?Kto ma uszy niechaj słucha?Sprawy Kościoła i wiernych były dla Ojca Pio najważniejsze. Za Kościół, pasterzy i wiernych nieustannie się modlił, pokutował i cierpiał. Gdy usłyszał prośbę papieża zareagował spontanicznie: ?Zakasajmy rękawy. Weźmy się do roboty. Jako pierwsi odpowiedzmy na apel Wikariusza Chrystusowego!? Tak zrodziły się grupy, które podjęły się zadania wspólnej Modlitwy w oczach ZałożycielaPadre Pio mówił o grupach, że są ?szkołami wiary? ? uczą jak otwierać się na łaski Boże i nie tracić tego, czym Pan nas hojnie obdarza. ?Ogniska miłości? to kolejne oznaczenie grupek modlitwy powstałych w San rozumiał modlitwę jako środek ku wchodzeniu człowieka w żywy kontakt z Bogiem, broń do zwalczania zła i zadośćuczynienie za spowodowanie przez nie w sercu słyszał głos Jezusa z Ewangelii: ?Przyszedłem rzucić ogień na ziemię i jakże bardzo pragnę, żeby on już zapłonął? (Łk 12, 49). Ten głos kazał mu otworzyć się na dar wspólnej modlitwy i w konkrecie życia postrzegać bliźnich jako braci i siostry Mistrza z Nazaretu. Odczytywanie woli Bożej widział Pio w trwaniu we wspólnocie Kościoła, pod opieką duchowych przewodników ? kapłanów, aby nie pobłądzić na drogach Pio ponadto zalecał członkom swoich grup:? modlitwę co wieczór w rodzinie? pobożne uczestnictwo we Mszy św. i częste korzystanie z sakramentów świętych? różaniec? spotkania w kościele raz na tydzień (a przynajmniej raz w miesiącu)? rozważanie Słowa Bożego i życie według Ewangelii (szczególnie zalecał rozważać Mękę Pańską klęcząc)? adorację Pana Jezusa w Najświętszym że moc nie jest w przemocy, ale w praktykowaniu uprzejmości, serdeczności i dobroci na co dzień. Wzywał, by do modlitwy w grupach zapraszać rodziny i przyjaciół. Ukazywał jak żyć po chrześcijańsku przykładem własnego życia, a dopiero później słowem. Prowadził z tymi, którzy przychodzili na modlitwę duchowe rozmowy, dzięki którym ludzie wracali do swoich rodzin szczęśliwi i umocnieni Słowem pedagog ? indywidualizacja metod wychowawczychPio stosował wiele różnych sposobów, by doprowadzić grzesznika do nawrócenia ku Bogu. Dla jednych był delikatny i grzeczny, zaś wobec innych nie szczędził ostrych słów krytyki, nie grzesznika, ale grzechu! Spytany, dlaczego czasami tak wrzeszczy mówił: ?Nie daje się słodyczy komuś, kto potrzebuje środka na przeczyszczenie?.Widział, że droga do świętości jest dla każdego chrześcijanina indywidualna. Mawiał: ?Jedni jadą do raju pociągiem, inni furmanką, a jeszcze inni zwyczajnie, na piechotę?.Czasem spotykał osoby, które skarżyły się, że nie czują klimatu modlitwy. Odpowiadał wtedy: ?Nie należy się martwić, że podczas medytacji Słowa Bożego nie odczuwa się wzruszenia, emocji. Liczy się wysiłek i rozważanie, emocje nie od nas zależą?.Grupy Modlitwy ? czy tylko dla duchowych herosów?Warto zaznaczyć, że grupy modlitwy są otwarte dla wszystkich, którzy chcą za przykładem św. Ojca Pio rozwijać swoje życie modlitwy i czynić dobro na rzecz swoich bliźnich. Wspólnota Kościoła ma tą specyfikę, że dzięki współpracy z łaską Bożą z grzeszników stajemy się świętymi. Włoski Stygmatyk wiedział, że powołanie do świętości jest powszechne, dlatego też do kręgu grup przyjmował ludzi wszystkich stanów: kapłanów, braci i siostry zakonne, małżonków i rodziców, osoby samotne i miejscem spotkań jest parafia, jednak grupy mogą powstawać także w innych miejscach, tam, gdzie prowadzona jest opieka duszpasterska i odczuwa się pragnienie, by wspólnie modlić się, np. w szpitalach, domach opieki, koszarach, więzieniach, szkołach, itp. Tutaj jest nie tylko okazja do formacji, ale także pomoc i zachęta, by ewangelizować na zewnątrz. Można to czynić angażując się w różnorakie działania apostolskie: pomoc dzieciom w świetlicach socjoterapeutycznych, obrona życia ludzkiego, praca z uzależnionymi, bezdomnymi, rozkwit grupW roku śmierci o. Pio (1968 r.) na świecie istniało 726 grup modlitwy, które skupiały się w ok. 20 krajach, a łączna ich liczba wynosiła 68 tysięcy. 2 maja 1999 r. (w roku beatyfikacji o. Pio) liczba grup wynosiła już 2150, a modlących się było już pół miliona w 34 krajach świata. Czemu możemy zawdzięczać ten wzrost liczebności?Jeszcze za życia Stygmatyka we wrześniu 1959 roku podczas krajowego zjazdu Grup Modlitwy Ojca Pio kardynał Giacomo Lercaro uznał, że racja istnienia wymienionych grup wynika ze słów Chrystusa: ?Gdzie dwaj albo trzej zgromadzeni w imię moje, tam jestem pośród nich? (Mt 18,20).Na kilka miesięcy przed śmiercią, zapytany co pragnął osiągnąć tworząc Grupy Modlitwy, o. Pio odpowiedział: ?Chciałem skierować dusze do Boga, skłonić je do modlitwy, do wspólnej modlitwy, do modlenia się razem z Jezusem. Nie organizowałem Grup; wzywałem tylko dusze, by modliły się razem, tak jak tego chce Jezus?.Już w lipcu 1968 r. Kongregacja do Spraw Zakonów i Instytutów Świeckich uznała oficjalnie istnienie i działalność modlitewnego ruchu, utworzonego przez O. Pio, powierzając koordynację Grup Modlitwy oraz ich działanie przełożonemu klasztoru z San Giovanni 3 maja 1986 r. Sekretarz Stanu Stolicy Apostolskiej ? kardynał Agostino Casaroli, zatwierdził Statut Grup Modlitwy Ojca lat po kanonizacji Ojca Pio i dwadzieścia pięć lat po opublikowaniu Statutu zaistniała potrzeba zredagowania Regulaminu dla Grup Modlitwy. Regulamin ten nie czyni nieważnym Statutu, który nadal obowiązuje, a jedynie go uzupełnia i uaktualnia, aby zaangażowanie naszych Grup było bardziej wyraziste i lepiej odpowiadało na na oczekiwania Kościoła i świata. Regulamin ten został zatwierdzony przez kardynała Tarcisio Bertone, Sekretarza Stanu Stolicy Apostolskiej, pismem z dnia 7 lutego 2012 roku (N. Grup Modlitwy Ojca Pio mieści się w budynku szpitala powstałego z inicjatywy Świętego zwanego ?Domem Ulgi w Cierpieniu? w San Giovanni Rotondo. Na ich czele stoi Dyrektor Generalny, którym obecnie jest biskup Michele Castoro, którego wspiera zarząd i rada generalna. Wśród radnych generalnych jest o. Tomasz Duszyc, redaktor naczelny ?Głosu Ojca Pio? i koordynator krajowy grup. Na szczeblu diecezjalnym rolę koordynatora pełni piszący te słowa. Grupy w parafiach również posiadają kierownika duchowego ? kapłana oraz moderatora, jego zastępcę i bójmy się stanąć razem z Ojcem Pio i otoczyć ludzkość łańcuchem modlitwy, by nieustannie stawać się w świecie ? jak mówił bł. Jan Paweł II ? ?jaśniejącymi pochodniami miłości?.Niech poniższe słowa św. Ojca Pio zachęcą nas do czynienia wysiłków, by przez ufną modlitwę otworzyć się na Boże zbawienie: ?Należę całkowicie do wszystkich. Każdy może powiedziec?: Ojciec Pio należy do mnie. Kocham moich synów duchowych na równi z moją duszą. Odrodziłem ich dla Jezusa w bólu i miłos?ci. Mogę zapomniec? samego siebie, ale nie moje dzieci duchowe. Jestem pewien, że kiedy Pan mnie zawoła do siebie, to Mu powiem: Panie, ja zaczekam u drzwi nieba, wejdę, gdy zobaczę, że weszło do nieba ostatnie z moich duchowych dzieci?.ks. Krzysztof ŚlicznyPowyższy tekst został opublikowany w „Opiekunie” dwutygodniku Diecezji Kaliskiej, Nr 19(349)2011.